Pod koniec października Sejm odrzucił większość poprawek Senatu do ustawy o m.in. zmianach w systemie fiskalnym, zwanej Polskim Ładem. Senat proponował między innymi przesunięcie terminów wejścia w życie nowych przepisów na początek 2023 roku, argumentując to wyjątkowo dużą ilością przepisów, do których muszą się przygotować i podatnicy, i instytucje. Sejm jednak tę poprawkę odrzucił, co oznacza, że od 1 stycznia 2022 roku Polski Ład zacznie obowiązywać, choć czeka jeszcze na podpis Prezydenta.
Jedną ze zmian, o której wiele się słyszy jest zmiana zasad obliczania składki zdrowotnej ZUS i likwidacja możliwości odliczenia znacznej jej części od podatku dochodowego. Nowością jest też uzależnienie sposobu naliczania składki zdrowotnej od formy opodatkowania zadeklarowanej przez przedsiębiorcę.
Wprowadzone zmiany w wielu wypadkach zmniejszają opłacalność podatku liniowego, na korzyść ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i zasad ogólnych. Sprawa wyboru opodatkowania nie jest jednak oczywista i wymaga przeanalizowania każdego przypadku indywidualnie. Na zmianę wyboru sposobu opodatkowania od Nowego Roku mamy jednak czas, o ile nic się nie zmieni, do 20-go dnia miesiąca po osiągnięciu pierwszych przychodów w danym roku, czyli w większości firm do 20-go lutego.
Jeżeli poszukujecie Państwo Biura Rachunkowego, które gwarantuje sumienną obsługę księgową i pomoże w optymalizacji obciążeń podatkowych w obliczu zmieniających się przepisów – zapraszamy!
Oferujemy również pomoc w rozpoczęciu i zgłoszeniu nowej działalności gospodarczej. Gwarantujemy korzystne ceny!
Ustawa o podatku od spadków i darowizn zwalnia od obowiązku zapłaty tego podatku najbliższą rodzinę. Nie czyni jednak tego bezwarunkowo, nakłada obowiązek złożenia zawiadomienia do Urzędu Skarbowego, w odpowiednim terminie, niedopełnienie tego obowiązku lub spóźnienie się z terminem skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku. Na złożenie oświadczenia uprawnieni do ulgi mają co do zasady 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego
Zawiadomienie składamy na druku SD-Z2, w terminie 6 miesięcy od daty uprawomocnienia się postanowienia sądu o nabyciu spadku, albo 6 miesięcy od zarejestrowania u notariusza aktu poświadczenia dziedziczenia. Nie warto czekać na ostatnie dni tego terminu. Urząd Skarbowy wymaga przedstawienia wiarygodnego zestawienia składników masy spadkowej podlegającej dziedziczeniu, wraz z wyszczególnieniem ich wartości.
Przy określaniu wartości nieruchomości kierujemy się tutaj ich wartością rynkową. Nie jest konieczne przedstawienie wyceny rzeczoznawcy majątkowego ds. nieruchomości. Podobnie z wartością pojazdów podlegających dziedziczeniu. Natomiast jeśli chodzi o dziedziczenie oszczędności na rachunkach bankowych, wymagane jest przedstawienie zaświadczenia z banku o wartości wkładów na dzień śmierci spadkodawcy. Takie zaświadczenie nie jest wydawane przez bank „od ręki”, często też podlega opłacie i możemy na niego czekać kilka tygodni, warto zatem pomyśleć o tej formalności z odpowiednim wyprzedzeniem, żeby nie stracić prawa do ulgi podatkowej.
Inną kwestią jest dyspozycja na wypadek śmierci dotycząca wkładu oszczędnościowego w banku. Taki wkład nie podlega dziedziczeniu łącznie z całą masą spadkową, podobnie natomiast może być zwolniony od podatku spadkowego, zwłaszcza, że chodzi tutaj wyłącznie o najbliższą rodzinę. Pamiętać tutaj jednak musimy o dacie – sześciomiesięczny termin na złożenie zawiadomienia SD-Z2 zaczyna swój bieg od daty śmierci właściciela oszczędności. Nie ma znaczenia tutaj fakt, że bank zawiadamia Urząd Skarbowy o fakcie realizacji dyspozycji, zawiadomienie SD-Z2 musi zostać złożone przez osobę nabywającą wkład oszczędnościowy, jest to warunkiem zwolnienia z podatku.
Formularz SD-Z2 składamy w Urzędzie Skarbowym odpowiednim dla:
miejsca położenia nieruchomości – jeśli przynajmniej jedna z nabytych rzeczy to:
nieruchomość,
użytkowanie wieczyste,
spółdzielcze własnościowe prawo do mieszkania,
spółdzielcze prawo do pomieszczenia użytkowego,
prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawo do wkładu mieszkaniowego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawo do nieodpłatnego użytkowania nieruchomości lub służebność,
ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy – w pozostałych przypadkach. Jeśli nie ma takiego miejsca – dla ostatniego miejsca jego pobytu. Dotyczy to też sytuacji, gdy dostajemy na przykład 2 nieruchomości położone w różnych miejscach.
Jeżeli nie zostanie dopełniony obowiązek złożenia zawiadomienia SD-Z2 w odpowiednim terminie, zapłata podatku od spadku odbywa się tutaj na zasadach ogólnych, dla tzw. pierwszej grupy podatkowej, obejmującej najbliższą rodzinę, tj.: małżonka(-ę), wstępnych (rodzice, dziadkowie, pradziadkowie), zstępnych (dzieci, wnuki, prawnuki), pasierba(-icę), ojczyma, macochę, rodzeństwo, teściowych, zięcia, synową. Opodatkowaniu w tym wypadku podlega wartość nabycia od jednej osoby spadku o wartości przekraczającej 9.637 zł , co stanowi kwotę wolną od podatku. Podatek obliczamy tutaj według tabeli:
Kwota nadwyżki w zł
Podatek wynosi
ponad
do
10.278 20.556
10.278 20.556
3% 308 zł 30 gr i 5% od nadwyżki ponad 10.278 zł 822 zł 20 gr i 7% od nadwyżki ponad 20.556 zł
W ostatnich dniach weszła w życie nowelizacja prawa spadkowego, rozszerzająca krąg osób zwolnionych z podatku spadkowego. Obecnie za zstępnych w rozumieniu ustawy uważa się również osoby, które przebywają lub przebywały w rodzinie zastępczej, w rodzinnym domu dziecka, w placówce opiekuńczo-wychowawczej lub w regionalnej placówce opiekuńczo-terapeutycznej, o których mowa w ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2020 r. poz. 821), a za wstępnych także odpowiednio osoby tworzące rodzinę zastępczą, prowadzące rodzinny dom dziecka lub pracujące z dziećmi w placówce opiekuńczo-wychowawczej lub w regionalnej placówce opiekuńczo-terapeutycznej (art.14 p.4a Ustawy o podatku od spadków o darowizn, z dn. 28.07.1983r, stan prawny na 27.10.2020)
Ulga internetowa jest tematem bardzo aktualnym, wszak
internet jest obecny w zdecydowanej większości gospodarstw domowych. Zatem czy
każdy podatnik może skorzystać z tej ulgi?
Ulga dotyczy podatników składających rozliczenia PIT-37, PIT-28 oraz PIT-36 – pod warunkiem, że internet nie został tam wcześniej zaliczony do kosztów uzyskania przychodu. Maksymalna wysokości ulgi internetowej to 760zł rocznie na podatnika i jest to kwota odliczana od dochodu – nie od podatku. Rzeczywista wysokość odliczeń wynika jednak nie z kwoty możliwej do odliczenia, tylko faktycznie poniesionych wydatków.
Dowodem poniesionych wydatków są faktury lub inne dokumenty
imienne, w których oznaczono, że dotyczą usługi dostarczenia internetu – nie mogą
być to zatem tzw. pakiety łączone, w których nie wyodrębniono wartości usługi
korzystania z internetu. Dodatkowo należy posiadać dowody zapłaty – np. pieczątkę
poświadczającą przelew z banku, poczty lub punktu dokonywania opłat, a jeśli
dokonujemy zapłaty przez internet należy samodzielnie wygenerować potwierdzenie
płatności. Dla bezpieczeństwa wszystkie powyższe dokumenty dobrze jest w formie
papierowej zgromadzić i przechowywać razem ze złożonym za odpowiedni rok
podatkowy rozliczeniem PIT.
Ulga dotyczy płatności dokonanych rzeczywiście w danym roku
podatkowym, zatem jeżeli płatności za faktury z poprzedniego roku były
dokonywane w roku bieżącym, nie można ich rozliczyć w deklaracji podatkowej za
rok poprzedni. Terminem właściwym do rozliczenia ulgi jest termin poniesienia
wydatku – oraz dokument, że wydatek został poniesiony. Zatem np. fakturę grudniową,
która została opłacona dopiero w styczniu następnego roku będziemy mogli
rozliczyć dopiero w kolejnym rozliczeniu podatkowym. Należy natomiast pamiętać,
że ulga internetowa dotyczy wyłącznie dwóch kolejno po sobie następujących lat.
Praktyczna uwaga – jeżeli podpisaliśmy umowę o dostawę internetu np. w grudniu
2019r. i wydaliśmy, co bardzo
prawdopodobne, mniej niż 760 zł – nie korzystajmy z tej ulgi. Stracimy
możliwość wykorzystania ulgi w całości – w roku 2021r. Możliwe do odliczenia są
wydatki tylko za dostawę internetu a nie za tzw. modernizację sieci z tym
związaną.
Faktury oraz dowody poniesienia wydatku powinny być
wystawione na osobę, która chce odliczyć ulgę internetową. Kwestią, która budzi
dyskusje jest wystawienie w/w dokumentów na małżonka/ę osoby, która chce
rozliczyć ulgę – wprawdzie małżeństwo jest rozumiane jako finansowa „jedność”. Mamy
np. przypadki, że małżonkowie rozliczają się wspólnie, chcą odliczyć internet
od dochodu, a osobie, na którą są wystawiane faktury brakuje dochodu, z którego
mogłaby to odliczyć i chcieliby przenieść w deklaracji podatkowej wydatki
internetowe na małżonka/ę, który/a ma wystarczający dochód. Zdarzały się w
historii przypadki, że taka sytuacja była uznawana za prawidłową, po odwołaniu
i wyroku sądowym w przedmiotowej sprawie. Jednakże są to wyjątki. Dokonując
takiego odliczenia ryzykujemy konflikt z organem podatkowym. Nie jest to bowiem
sytuacja prawidłowa. Wydatki na internet może odliczyć od swojego dochodu
osoba, na którą są wystawiane faktury i która faktycznie za niego płaci. Zarobki
danej osoby muszą stanowić wartość dodatnią, żeby było z czego odliczać.
Jaka jest maksymalna wysokość możliwego zwrotu podatku z
tego tytułu? 760zł to górna granica odliczeń od podstawy opodatkowania – nie od
podatku. Zatem wysokość „zwrotu” to kwota która została wydana na korzystanie z
internetu przemnożona przez stopę opodatkowania – np. 760zł x17,75% = 134,90zł –
tyle możemy otrzymać zwrotu podatku rozliczając się według skali podatkowej,
nie przekroczywszy 1 progu podatkowego, przy maksymalnej wysokości odliczeń w
2019r. Jeżeli podatnik sam jest płatnikiem składek i nie odprowadził w ciągu
roku zaliczek w wystarczającej wysokości, tego zwrotu nie otrzyma.
Zatem – nie jest tak, że otrzymamy „zwrot za internet”.
Potocznie funkcjonujące wyrażenie po przełożeniu na język prawno – podatkowy
jak widzimy wygląda nieco inaczej.
Jeżeli chcemy rozliczyć ulgę internetową – zgromadźmy dokumentację, która nas do tego uprawnia (oraz przechowujmy ją przez 5 lat). Jeżeli jest to niemożliwe, odnośnie poprzedniego roku, pomyślmy o tym na przyszłość – np. przerejestrujmy internet domowy na pracującego domownika, gromadźmy dowody zapłaty. Rozważnie planując finanse możemy sporo zyskać.
W tej i wielu innych sprawach zapraszam do kontaktu:
INDYWIDUALNY RACHUNEK PODATKOWY W URZĘDZIE SKARBOWYM Od 1 stycznia 2020 roku planowana jest zmiana w sposobie rozliczania podatników z Urzędem Skarbowym w zakresie podatków PIT, CIT i VAT. Zmiana dotyczy utworzenia indywidualnych numerów rachunków bankowych do przelewów tytułem w/w podatków. Obecnie wygląda to tak, że wpłacane są podatki na odpowiedni numer rachunku właściwego Urzędu Skarbowego, wspólny dla wszystkich podatników danego urzędu. Zmiana ma ułatwić sposób rozliczeń, również za sprawą tego, że jest to wspólny rachunek dla trzech powyższych podatków, do tej pory każdy rodzaj podatku miał inny rachunek w danym Urzędzie Skarbowym. Ułatwieniem jest również brak konieczności zmian numerów rachunków podatkowych przy zmianie miejsca prowadzenia działalności czy zamieszkania. Podobny sposób rozliczeń na indywidualne numery kont funkcjonuje już obecnie w ZUS. Już teraz możemy wygenerować nowy numer mikrorachunku podatkowego, korzystając z portalu podatki.gov.pl: https://www.podatki.gov.pl/generator-mikrorachunku-podatko…/
Od Nowego Roku chcąc otrzymać fakturę na podstawie paragonu będziemy musieli zgłosić to już podczas podczas transakcji przy kasie – podając NIP przedsiębiorcy, którego faktura ma dotyczyć. NIP będzie musiał być umieszczony na paragonie – i tylko taki paragon z NIPem nabywcy będzie uprawniał do późniejszego wystawienia faktury. Będziemy musieli o tym pamiętać we wszelkich punktach sprzedaży, w których opłacamy zakupy przy kasie fiskalnej otrzymując paragon, a potem dopiero wnioskujemy o wystawienie faktury, bądź sami ją wystawiamy w fakturomatach. Już obecnie zdarza się, że nabywcy otrzymują paragony z NIPem i według obecnie obowiązujących przepisów taki paragon stanowi fakturę uproszczoną, równoważną ze zwykłą fakturą, jeżeli wartość transakcji nie przekracza 450zł brutto. Jest to w takiej sytuacji pełnoprawny dokument kosztowy.
Wprowadzenie MPP miało za zadanie uszczelnienie systemu podatku VAT i zniwelowanie ryzyka nieodprowadzenia tego podatku przez podatnika poprzez nałożenie obowiązku stworzenia specjalnego rachunku VAT, którym podatnik nie może swobodnie dysponować. Zatem założeniem ustawodawcy było, aby realizacja zapłaty faktury, co do której istnieje obowiązek MPP nie odbywała się z pominięciem tej procedury. W przypadku realizacji zapłaty z pominięciem MPP nabywca – płatnik faktury odpowiada solidarnie wraz ze sprzedawcą za zobowiązania wobec budżetu z tytułu VAT, pomimo tego, że opłacił już swoją część zobowiązania. Jeżeli sprzedawca nie wywiąże się z obowiązku odprowadzenia podatku od tej faktury właściwy naczelnik urzędu skarbowego ustala wobec nabywcy dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 30% podatku od towarów i usług wykazanych na fakturze, względem których istniał obowiązek mechanizmu podzielonej płatności. Uważajmy zatem na właściwy sposób realizacji zapłat, aby nie zostać podwójnie obciążonym za zobowiązania, z których nie wywiązał się inny podmiot.
Od 1 listopada funkcjonują nowe regulacje w zakresie podatku VAT, w odniesieniu do transakcji przewyższających kwotę 15tys zł, jeżeli dotyczą towarów i usług z określonych grup, sprzedawca ma obowiązek wystawić fakturę opatrzoną zapisem „mechanizm podzielonej płatności” bądź „split payment”. Oznacza to, że taką fakturę regulujemy z zachowaniem wspomnianego mechanizmu podzielonej płatności, tj część netto faktury wpłacamy na rachunek zwykły, a część związaną z podatkiem VAT na specjalnie wydzielony w tym celu rachunek VATowski naszego dostawcy. Banki miały obowiązek wydzielić takowy rachunek swoim klientom posiadającym konta firmowe. Rachunek VAT może być przez właściciela wykorzystywany do płatności VAT, ale też np. do regulacji podatku CIT, akcyzy, zobowiązań ZUSowskich. Jednym słowem właściciel nie może swobodnie dysponować środkami zgromadzonymi na rachunku, ale przy rozsądnym zarządzaniu kontem, regulacja ta nie powinna znacząco wpłynąć na obniżenie płynności przedsiębiorstwa. Regulacja MPP czyli split payment dotyczy towarów i usług tzw. „wrażliwych”, z nowego załącznika nr 15 do ustawy o VAT. Na liście znajdują się np. usługi budowlane wszelkiego typu, stal i wyroby hutnicze, węgiel, części samochodowe i motocyklowe, surowce wtórne i odpady, wyroby jubilerskie, telefony, komputery, aparaty cyfrowe i inny sprzęt elektroniczny oraz jego części. Faktura z zachowaniem MPP powinna być wystawiona, jeśli wartość całej transakcji przekracza 15tys. zł. Jeżeli cała faktura przekracza powyższą kwotę, a znajduje się na niej towar „wrażliwy”, musi być opatrzona zapisem o podzielonej płatności, nawet jeśli wartość tego towaru (lub usługi) jest niewielka w odniesieniu do wartości wszystkich innych pozycji na fakturze. Taką fakturę, zawierającą towary „z załącznika nr 15” i „zwykłe” możemy płacić w całości z zachowaniem MPP bądź wydzielić tylko towar „za załącznika” i za niego zapłacić z zachowaniem MPP a całą resztę zapłacić na zwykły rachunek dostawcy, z czym jest oczywiście więcej kłopotu
Pojawi się zapewne pokusa, aby wartość całej transakcji dzielić na odrębne faktury, tak aby wartość faktury nie przekraczała 15tys zł. Może być to jednak ryzykowne podejście w czasie, gdy mamy Jednolite Pliki Kontrolne i wszystkie transakcje są w nich udostępniane do wglądu. Więcej info wkrótce, w tym o solidarnej odpowiedzialności nabywcy …
Zmiany w VAT. Od 1 listopada bieżącego roku wchodzą w życie ważne zmiany w podatku VAT: likwidacja odwrotnego obciążenia i wprowadzenie obowiązkowego mechanizmu podzielonej płatności, czyli split payment, który dotyczy towarów i usług wymienionych w nowym załączniku nr 15 do ustawy o VAT. Jednakże aby nowy przepis miał zastosowanie konieczne jest spełnienie RÓWNOCZEŚNIE 3 czynników: transakcja została dokonana na terytorium kraju pomiędzy dwoma podatnikami VAT (B2B), wartość transakcji to co najmniej 15 tys. zł i płatność dotyczy towarów lub usług z nowego załącznika nr 15. W praktyce należy zwrócić uwagę, czy np nie zostaje wystawiona omyłkowo faktura z odwrotnym obciążeniem VAT. Wyjątkiem są transakcje rozpoczęte przed 31 października, dla których faktura zostaje wystawiona po 1 listopada, jeżeli miały w tych transakcjach zastosowanie przepisy o odwrotnym obciążeniu. Więcej informacji wkrótce …
Najnowsze komentarze